mércores, 22 de decembro de 2010

CCOO INFORMA


Nun Comité Interempresas extraordinario celebrado onte día 20 de decembro acordouse, cos votos de CIG e USO, desconvocar a xornada de paros parciais convocados para o día 22 de decembro, coincidindo co sorteo da Lotería.

Tras a comunicación á representación sindical, o día 30 de novembro, do peche de cinco delegacións co conseguinte despido de 50 traballadores e traballadoras, e a finalización de contratos por mor da promoción interna que deixou na rúa a 9 compañeiros e compañeiras, algúns con máis de vinte anos de antigüidade na empresa, o Comité Interempresas convocou unha asemblea de urxencia o día 3 e outra o día 9 de decembro onde se acordou a realización de medidas de presión en protesta polas decisións tomadas pola empresa, así como polo xeito de levalas a cabo. O Comité Interempresas, nunha xuntanza celebrada o día 10, acordou a convocatoria de paros parciais, por categorías, para o día 22 de decembro.

A Sección Sindical de CCOO non comparte esta desconvocatoria por dúas razóns: As medidas tomadas pola empresa requiren unha resposta firme e rápida, e os traballadores e traballadoras en asemblea acordaramos a realización de medidas de presión inmediatas. Tampouco entendemos que a razón da falta de apoio que se esperaba nestes paros sexa motivo para desconvocalos, pois xa tiñamos coñecemento desta posibilidade no momento da súa convocatoria, e foi esa a razón que nos levou á convocatoria destes paros no canto dunha Folga como tamén solicitaba parte da asemblea.

CCOO preguntase que medidas alternativas se propoñen, si é que se propón algunha, e que se vai facer a partires de agora para evitar o desmantelamento progresivo da CRTVG a TVG e a RTG.


San Marcos a 21 de decembro de 2010

venres, 3 de decembro de 2010

DI BASTA

O pasado día 30 de novembro, en torno a 48 traballadoras e traballadores que
desenvolvían a súa labor nas distintas delegacións da Televisión de Galicia e a Radio
Galega foron despedidos sen contemplacións. Ningún representante da Dirección desta
empresa foi quen de comunicarlles o cese da súa actividade laboral, pero si houbo quen reuniu a valentía suficiente como para decidir reforzar a vixilancia nestas instalacións. Os gardas de seguridade que ese día foron contratados tiñan a misión de impedir o paso os centros de traballo o persoal afectado polo despedimento. Persoal que nalgún caso levaba entre 10 e 20 anos ao servizo desta casa.

Nesa mesma data, o martes 30, pero en San Marcos, outros nove traballadores
corrían a mesma sorte, ou parecida. Neste caso, foi a empresa a que tivo a cortesía de notificarlles o fin do seu contrato, a través dunha carta. Algún destes traballadores ten máis de 20 anos de antigüidade en Televisión de Galicia ou Radio Galega.

Para a sección sindical de CCOO o día 30 de Novembro de 2010 é unha data
histórica, a data na que tódalas traballadoras e traballadores desta casa decidamos
aliarnos dunha vez por todas, e dicir BASTA. Porque ese día se traspasaron as fronteiras do ético e do legal. O que acaba de acontecer en Televisión de Galicia conculca os dereitos laborais máis básicos, e vulnera o marco legal máis inmediato que rexe e regula o funcionamento deste medio de comunicación.

A disposición adicional 3ª do noso Convenio Colectivo establece que o longo do
período de vixencia do mesmo, "a empresa comprometese a negociar a situación das
delegacións e das necesidades de descentralización territorial". A empresa non so non
abordou a negociación, senón que nin sequera informou a representación sindical. O
mesmo día 30, representantes da dirección reuníronse coa parte social para explicarlles o plan de limpeza laboral previsto para as delegacións, sen mencionar que ese plan se estaba executando nese momento.

Estes despedimentos, e os realizados en San Marcos, vulneran tamén os art. 40 e
41 do Estatuto dos Traballadores, que regulan a mobilidade xeográfica e as modificacións substanciais das condicións de traballo e que obrigan a unha comunicación previa, tantoao persoal afectado como ao comité de empresa.

No comité interempresas celebrado o pasado día 22 de novembro, a sección
sindical de CCOO reiterou a súa posición de defender a ultranza ante o Consello de
Administración da CRTVG a convocatoria das 220 prazas para a OEP, dando a coñecer
aos membros do Consello a nosa posición, sen renunciar ás medidas oportunas para a
defensa da imparcialidade nos tribunais. Pero esta postura non foi compartida por toda a representación sindical. O día seguinte, o Consello de Administración non aprobou a modificación do catalogo, o que implica unha reducción da OEP en 25 prazas.

Os despidos no centro de traballo en San Marcos están provocados pola non
ampliación do catálogo. CCOO teme que estas 25 prazas serán moi difíciles de recuperar, xa que considera moi improbable que a empresa realice unha convocatoria no ano 2011, dada a situación orzamentaria á que nos somete a Xunta de Galicia.

A dirección da Televisión de Galicia e a parte social chegaran a un acordo para
negociar a situación do persoal contratado afectado pola promoción interna, e buscar
fórmulas para que as traballadoras e traballadores en interinidade conservasen o seu
posto de traballo ata a celebración da OEP. Pero o pasado día 30 a empresa entregou as cartas de despido a estes empregados e empregadas, sen mencionar alternativas no seu futuro laboral.

O 30 de novembro quedou ben claro cal é a intención desta empresa con respecto
a estabilidade laboral da plantilla. Por iso a sección sindical de CCOO chama a
tódolos traballadores e traballadores a participar na asemblea xeral do xoves día 9
de decembro, porque chegou a hora de plantar cara e frear esta flagrante
vulneración dos dereitos laborais. Chegou a hora de facer entender a esta empresa
que as traballadoras e traballadores merecen un respeto, e que o trato que se lles deu o pasado día 30 foi deplorable. Nunca antes en Televisión de Galicia e na Radio Galega se viviu unha situación semellante.

Por iso:

Facemos un chamamento as traballadoras e traballadores para que nos unamos
fronte a esta agresión da dirección da CRTVG e participemos activamente en todas as
mobilizacións que contra a mesma se convoquen para dicir ¡¡¡BASTA!!!

SECCIÓN SINDICAL DE CCOO NA CRTVG

martes, 23 de novembro de 2010

COMITÉ INTEREMPRESAS DA CRTVG















Máis dun cento de traballadores/as da CRTVG concentráronse hoxe nas instalacións da Empresa coincidindo co paro ,dunha hora, convocado polo Comité Interempresas.
O persoal da CRTVG participante na concentración non estaba incluído no servizos mínimos abusivos, impostos pola Dirección.
Os concentrados na entrada da TVG manifestáronse logo polas instalacións e saíron ao exterior do edificio ata chegar á entrada da sede do Consello de Administración. Alí berraron consignas en demanda dunha CRTVG digna e de calidade, e pedindo a convocatoria da OEP con tribunais imparciais, a incorporación do persoal da promoción interna, a incorporación das Delegacións á estructura da CRTVG e a
reclasificación do persoal.
A concentración-manifestación desenvolveuse entre as 11,45 e as 12,45 horas, cadrando co paro convocado na TVG, na Radio Galega e na Compañía a esa mesma hora.
O Comité seguirá chamando á mobilización do persoal mentres a Dirección e o Consello de Administración non atendan as súas demandas.
-Para máis información : Santiago Alvite (Presidente do Comité Interempresas
610303260
San Marcos, 16/11/2010

martes, 19 de outubro de 2010

martes, 28 de setembro de 2010

¿SABÍAS QUÉ…? Nº 11

CON LA REFORMA LABORAL…

SE PRIVATIZA EL DESEMPLEO


Ejemplo práctico: María, una joven desempleada, busca trabajo.

Antes de la reforma:

- Podía acudir a un Servicio Público de Empleo, o a una Agencia Privada de Colocación sin ánimo de lucro.

Con la reforma:
- También realizan intermediación laboral las Agencias Privadas de Colocación con ánimo de lucro (cuyo objetivo es obtener beneficio).
- Se les atribuyen a las Agencias Privadas de Colocación con ánimo de lucro labores de intermediación(poner en contacto a empresas y personas trabajadoras), además de darles la opción de ser “entidades colaboradoras” de los servicios públicos de empleo, es decir:
· Controlar a las personas desempleadas (sellar, proponer sanciones,…), además conocerán las características tanto profesionales como personales de cada persona(enfermedades, adicciones, situaciones familiares, si ha sido despedido antes, si es combativo, dócil, si ha tenido problemas laborales, etc.)
· Fijar o “decretar” cuál es la oferta más adecuada para la persona parada(que además no puede rechazar pues pierde la prestación por desempleo).
· Decidir sobre trabajos de colaboración social, programas de empleo, formación, orientación, etc.
- Se generarán personas paradas de 1ª, 2ª,…categoría según como les interese a las agencias disponer de esas personas.

REFORMA LABORAL

1.- Es inconcebible que se haga negocio con las más de 4 millones de personas paradas (ahora clientes) y que se pongan a disposición de estas “empresas” las cotizaciones del conjunto de las personas trabajadoras.
2.- Con esta medida SE PRIVATIZA LA GESTIÓN DEL DESEMPLEO, corriendo el riesgo de
convertir los servicios públicos de empleo en meras oficinas asistenciales y dejando a las agencias privadas la arbitrariedad de colocar a las personas desempleadas más cualificadas y formadas.
3.- CCOO apuesta por revitalizar los SERVICIOS PÚBLICOS DE EMPLEO que son garantía de
IGUALDAD Y NEUTRALIDAD.

¿SABÍAS QUÉ…? Nº 10

CON LA REFORMA LABORAL…

LAS ETT’s SUSTITUIRÁN LAS BOLSAS DE EMPLEO PÚBLICO


Ejemplo práctico: Un ayuntamiento precisa cubrir una vacante durante dos meses hasta que el puesto sea ocupado definitivamente por una oferta pública.

Antes de la reforma:
- El ayuntamiento tenía que recurrir a la bolsa de empleo del ayuntamiento.
- Si no existía esa bolsa, en todo caso se hacía convocatoria pública para la ocupación del puesto.

Con la reforma:

- A partir del año 2012, las Administraciones podrán recurrir a las ETT,s para con ello:

o Acudir a la contratación directa del personal temporal sin control alguno, incluido
el sindical, que garantice la no discriminación y la igualdad.

o Evitar la convocatoria pública, y con ello el cumplimiento de los principios de
igualdad, mérito, capacidad y publicidad.

o Evitar posibles reclamaciones que puedan formular las personas interesadas
contra el proceso selectivo.

REFORMA LABORAL

1.- Es una fórmula de contratación de empleo público inaceptable, ya que no se respetan los derechos constitucionales de igualdad, mérito, capacidad, así como el de publicidad.
2.- Es inconstitucional saltarse las garantías establecidas en la Constitución y en el Estatuto Básico del Empleado Público.
3.- Con la reforma laboral se suprimen todas las restricciones que había para contratar con ETT´s, por ejemplo en las administraciones públicas y el sector de la construcción. Se mantienen las restricciones en materia de puestos peligrosos pero flexibilizando los requisitos para que las personas trabajadoras ocupen esos puestos.
4.- Se abre la vía para privatizar y desmantelar servicios públicos esenciales.

¿SABÍAS QUÉ…? Nº 9

CON LA REFORMA LABORAL…

SE SUBVENCIONA EL DESPIDO


Ejemplo práctico: Marta, trabajadora de una empresa de venta de materiales de construcción, recibe su carta de “despido objetivo”, sin indicarle la empresa causa alguna para el mismo.

Antes de la reforma:
- El despido sin causa era declarado improcedente o nulo. Si se declaraba improcedente, la indemnización era pagada íntegramente por la empresa.
- El FOGASA abonaba a las personas trabajadoras las indemnizaciones reconocidas en Sentencia o Resolución de la autoridad laboral por despido nulo o improcedente, despido colectivo, objetivo y siempre en caso de insolvencia, suspensión de pagos, quiebra o concurso de acreedores.
- Además en empresas de menos de 25 personas trabajadoras, el FOGASA abonaba el 40% de la indemnización …
objetivo, sin necesidad de acreditar la situación de insolvencia o situación de crisis en la empresa.

Con la reforma:
- La indemnización que corresponde por el despido objetivo, ya sea procedente o improcedente, será abonada en parte por la empresa y en parte por el FOGASA (8 días).
- Se amplían las bonificaciones del FOGASA:

o Ahora, al ampliarse las causas de despido, muchísimos de ellos pasarán de ser declarados improcedentes a objetivos, por lo que serán bonificados por el FONDO.

o Ahora se subvencionan todas las empresas (no sólo las de menos de 25 personas trabajadoras), sin necesidad de acreditar la insolvencia o la situación de crisis de la empresa.

o Ahora se subvencionan los despidos aunque la empresa reconozca que no tiene causas para el cese, con la simple exigencia absurda, de que conste en la carta las palabras “despido objetivo”.

- A partir del 2012 se creará un FONDO DE CAPITALIZACIÓN, sin costo para las empresas. Este fondo lo utilizará el
trabajador o trabajadora en los casos de despido, movilidad geográfica, para el desarrollo de actividades de formación
o en el momento de su jubilación. Es decir, las personas trabajadoras se pagarán su propio despido.

REFORMA LABORAL

1.- Con la reforma se subvenciona con recursos públicos el fraude en el despido, lo que plantea serias dudas de constitucionalidad.
2.- En estos momentos de crisis y recortes del gobierno lo que menos necesita este país es utilizar los fondos públicos para financiar los despidos a las empresas, incluidos los arbitrarios y el despido Express.
3.- A partir de 2012 las personas trabajadoras se pagarán su propio despido al asumir el coste de la indemnización (se deduce mediante rebajas en las cotizaciones sociales a lo largo de su vida laboral). Además, se inicia el fin del sistema público de pensiones.

¿SABÍAS QUÉ…? Nº 8

CON LA REFORMA LABORAL…

MÁS CAPACIDAD DE DESCUELGUE SALARIAL


Ejemplo práctico: Un convenio de sector fija un salario medio para las personas trabajadoras de
1.450 euros, pero hay una empresa que lo considera excesivo y pretende implantar un salario
inferior.

Antes de la reforma:
- El Convenio Colectivo del Sector regulaba los mecanismos del descuelgue, para controlar, verificar o restringir la posibilidad de rebajar el salario del convenio.
- Cualquier Acuerdo de Empresa tenía que ajustarse a ese Convenio.
- La Comisión Paritaria revisaba el nuevo salario y podía aceptar o no esa rebaja salarial.

Con la reforma:

- Mediante Acuerdo de Empresa se puede establecer un salario inferior al convenio del sector con el único argumento de que si se aplica el salario del convenio “podría” dañarse la situación o perspectivas de la empresa.
- Como la causa no precisa prueba concluyente (puede ser un daño futuro y no actual), es prácticamente imposible que un juez anule el acuerdo.
- Se suprime la intervención de la Comisión Paritaria.

REFORMA LABORAL
1.- Se introduce el DESCUELGUE PREVENTIVO; con la mera previsión de evolución
negativa de la situación de la empresa se puede rebajar el salario del convenio.
2.- Se eliminan los dos mecanismos para impedir abusos en la rebaja del salario a
nivel de empresa:
- La regulación necesaria del convenio sectorial.
- El control de la Comisión Paritaria del convenio sectorial.
3.- Es prácticamente imposible un control judicial posterior del Acuerdo de Empresa.
4.- Nuevamente, se REFUERZA EL PODER EMPRESARIAL para disponer de las
condiciones de trabajo de todos los trabajadores y trabajadoras de este país.

luns, 27 de setembro de 2010

¿SABÍAS QUÉ…? Nº 7

CON LA REFORMA LABORAL…
SE ETERNIZA EL CONTRATO EN PRÁCTICAS


Ejemplo práctico: Mario tiene 23 años, acaba de obtener el título de licenciado en geografía y le van a hacer un contrato en prácticas por dos años de acuerdo a su titulación, cobrando el primer
año el 60% del salario del puesto, y el segundo año el 75%.

Antes de la reforma:
- El contrato en prácticas tiene una duración máxima de dos años, en un periodo de 4 años a partir
de la obtención del título
- Solo se efectuaba un contrato en práctica por titulación.

Con la reforma:-
Se amplía de 4 a 5 años la posibilidad de contratación en prácticas, siendo el contrato de una duración máxima de 2 años.
- Ahora los títulos de grado y de master (Plan Bolonia) correspondientes a los estudios
universitarios se consideran “diferente titulación”,
- En resumen, la juventud podrá estar hasta 7 años después de terminar los estudios
universitarios encadenando contratos en prácticas y consecuentemente cobrando máximo el 75%
del salario del puesto. En concreto Mario estaría hasta los 30 años (23+7) contratado en prácticas.

1.- Con esta medida se penaliza la formación, mientras más grados y máster tengas, más
tiempo estarás contratado en prácticas.
2.- Con esta reforma se pone en manos de los empresarios y empresarias a “JÓVENES DE
REBAJAS”, es decir tendrán personas jóvenes cualificadas a bajo coste.
3.- Se ponen todavía más trabas a las posibilidades de desarrollo personal y familiar de la
juventud de este país.
4.- Con esta política se despilfarra el recurso más importante de nuestro país, su capital
humano.

¿SABÍAS QUÉ…? Nº 6

CON LA REFORMA LABORAL…
SE FACILITA EL DESPIDO OBJETIVO POR
ABSENTISMO LABORAL


Ejemplo práctico: En una empresa con 10 trabajadores, y una jornada hábil de 21 días laborales
al mes, una trabajadora se rompe un tobillo en un accidente de circulación y está 7 días de baja.
Posteriormente tiene complicaciones y de nuevo está otros 4 días de baja sin que hayan
transcurrido aún dos meses desde la primera baja.

Antes de la reforma:- Para despedir objetivamente por absentismo tenía que cumplirse:
1. Que la trabajadora faltase 8,4 días en 2 meses consecutivos (aunque estuvieran
justificadas).
2. Que el conjunto de la plantilla hubiese faltado 21 días en esos 2 meses.
- La trabajadora ha faltado 11 días, luego para despedirla faltaba el requisito del conjunto de la
plantilla.

Con la reforma:- Se rebaja de 21 días a 10,5 días el requisito de absentismo total de la plantilla.
- La empresa puede despedir objetivamente a la trabajadora ya que al haber faltado 11 días se
cumple con el requisito del absentismo del conjunto de la plantilla.

1.- Se rebaja el índice de absentismo total de la plantilla a la mitad (del 5% al 2,5%), con lo
que la falta de una persona en pequeñas empresas puede ser suficiente para el despido.
2.- Además para despedir objetivamente se tiene que cumplir que el trabajador o
trabajadora falte el 20% de su jornada hábil en dos meses consecutivos o el 25% en 4
meses discontinuos en un periodo de 12 meses.
3.- Es una medida discriminatoria. Tener problemas de salud es causa de despido objetivo.
4.- Ahora no se valora ni la capacidad laboral, ni si la ausencia perjudica al funcionamiento
normal de la empresa.

¿SABÍAS QUÉ…? Nº 5

CON LA REFORMA LABORAL…
ES MÁS BARATO DESPEDIR A UNA PERSONA
TRABAJADORA FIJA QUE A UN TEMPORAL


Ejemplo práctico: Una empresa quiere reducir plantilla, por lo que se plantea elegir entre despedir al personal fijo o
al personal temporal con contrato de obra y eventual.

CON LA REFORMA, si despide al personal temporal:
- La empresa debe acreditar que ha terminado la obra o servicio que originó el contrato. Tendría que abonar una
indemnización de 8 días por año de servicio, incrementándose 1 día por año, hasta 12 días que se alcanzaría
en el 2015.
- Si el trabajador no está de acuerdo con el despido, demanda (como suele ser habitual), y si lo gana, la
indemnización sería por despido improcedente- 45 días por año- (la indemnización sería insignificante dado el
tiempo de duración del contrato temporal).

CON LA REFORMA, si despide al personal fijo:
- Al ampliarse las causas para despedir, justificar el despido resulta tremendamente fácil para la empresa, y por
supuesto más fácil que la prueba de legalidad y el vencimiento de los contratos temporales.
- Declarar el despido como objetivo y procedente resulta muy fácil, y la indemnización pasaría a ser 20 días por
año, pero la empresa solo pagaría 12 días por año de servicio, ya que los 8 días restantes sería abonados
por el FOGASA en el caso de pymes, (98% de las empresas de este país) y para todas las empresas en los nuevos contratos(incluso +25 trabajadores).

1.- La subvención a los despidos del Fondo de Garantía Salarial (FOGASA), suponen que en
2015 costará igual despedir a un trabajador temporal que a uno fijo.
2.- Es una vía indirecta para hacer realidad el CONTRATO ÚNICO, ya sean contratos antiguos o
nuevos, igualando a todos los trabajadores a la baja.
3.- A efectos prácticos, todos los contratos fijos se convierten en temporales, ya que el coste
para el empresario es el mismo (12 días por año de servicio).
4.- Así no se acaba con la dualidad del mercado laboral entre fijos y temporales.

xoves, 23 de setembro de 2010

¿SABÍAS QUÉ…? Nº 4

¿SABÍAS QUÉ…?

CON LA REFORMA LABORAL…

EL ACUERDO DE EMPRESA PUEDE
SUPRIMIR DERECHOS ESTABLECIDOS EN
CONVENIOS SECTORIALES


Ejemplo práctico: Una empresa quiere implantar la jornada laboral durante los 7 días de la
semana y además en régimen de jornada partida (mañana y tarde). El convenio sectorial
establece que la jornada de trabajo tiene que ser de lunes a viernes y en horario de mañana.

Antes de la reforma:

- No era posible modificar, mediante acuerdo de empresa, la jornada laboral.
- Debían existir causas económicas, técnicas, organizativas o productivas que justificasen
el cambio a jornada partida.

Con la reforma:
- Mediante acuerdo de empresa se pueden modificar el horario y la distribución del tiempo
de trabajo (descansos, días de trabajo, jornada partida, permisos, etc…).
- No se precisa ninguna causa para hacerlo (simplemente que “puede” mejorar la situación
de la empresa)
- No es posible un control judicial tras haberse firmado el acuerdo de empresa (si se
denuncia, no se ganaría).

REFORMA LABORAL
1.- Se amplían las condiciones laborales que se pueden modificar por acuerdo de empresa.
2.- Pierde peso la negociación colectiva ( prácticamente todo se puede negociar a nivel de
empresa, individualizando las relaciones y rompiendo la acción colectiva).
3.- No se necesita motivo para firmar un acuerdo de empresa y rebajar los derechos
laborales establecidos en el convenio sectorial.
4.- Se elimina el control judicial sobre las razones que justifican el cambio de condiciones
laborales.
¿Cómo te afecta la reforma laboral? CCOO

¿SABÍAS QUÉ…? Nº 3

CON LA REFORMA LABORAL…

NO SE ACABA CON LA TEMPORALIDAD


Ejemplo práctico: Una trabajadora lleva casi tres años con un contrato de obra y
servicios en una empresa, luego piensa que ya es indefinida. Un mes antes de cumplir
3 años, la empresa decide despedirla y contratar a otra persona temporalmente en su
puesto.
Antes de la reforma:- Tener dos o más contratos de obra y servicios durante 24 meses, en un margen temporal
de 30 meses era fraudulento y se consideraba indefinido.
Con la reforma:- Se amplía hasta 3 años la duración del contrato de obra y servicios (incluso 4 si lo
permite el convenio colectivo).

REFORMA LABORAL

1. ASÍ se favorece la rotación de distintos trabajadores y trabajadoras sobre el
mismo puesto de trabajo.
2. ASI NO se acaba con la temporalidad injustificada.
3. Se sigue permitiendo la contratación fraudulenta, en lugar de respetar el
“principio de causalidad”:
- Actividad permanente en la empresa= contrato indefinido
- Actividad temporal en la empresa= contrato temporal
- Actividad no continua pero reiterada en empresa= contrato fijo-discontinuo

mércores, 22 de setembro de 2010

¿SABÍAS QUÉ…? Nº 2

CON LA REFORMA LABORAL…

SE AMPLÍAN LAS CAUSAS PARA DESPEDIR


Ejemplo práctico: Una empresa decide despedir a un trabajador que lleva 20 años en la empresa porque
quiere suprimir el departamento en el que está para subcontratar ese trabajo con una empresa de servicios,
ya que les costará menos dinero.
Antes de la reforma: El despido no tenía justificación por lo que si le despedían podía considerarse
improcedente, teniendo que pagar la empresa:
- 45 días de salario por año de servicio con un máximo de 42 mensualidades (3 años y 7 meses).
- Pagarle los salarios de tramitación desde el despido y hasta la fecha de la sentencia.
Con la reforma: Al ser una mejora para la empresa el despido tiene causa suficiente, por lo que empresa
pasa a pagar:
- 20 días de salario por año de servicio con un máximo de 12 mensualidades (1 año)
- Además, de esos 20 días el Estado a través del Fondo de Garantía Salarial (FOGASA) les va a
subvencionar de 8 a 12 días
- Ya no tiene que pagar salarios de tramitación.

1. La empresa puede alegar cualquier causa económica u organizativa, dando únicamente
un simple razonamiento para que el despido sea válido.
2. Se suprime la tutela judicial, al no tener que demostrar la empresa prácticamente nada.
3. Se reducen los derechos indemnizatorios.
4. El Estado va a subvencionar parte de las indemnizaciones por despido.
5. Al ser un despido procedente, no se tiene derecho a los llamados salarios de tramitación.

¡SABÍAS QUE… ¡ Nº 1

CON LA REFORMA LABORAL…

SE INTRODUCE EL DESPIDO PREVENTIVO


Basta con invocar que el despido puede servir para evitar problemas económicos, organizativos
o productivos futuros en la empresa, lo que en realidad en ninguna se puede descartar.


Ejemplo práctico: “Despido por causas productivas”
Una empresa considera que la evolución de los mercados determinará que sus productos dejarán de ser competitivos al
no poder hacer frente, en el futuro, a los de la competencia exterior. Ante ello se plantea dejar de producirlos y acudir al
despido de los trabajadores y las trabajadoras por causas productivas.
Antes de la reforma: El despido en estas circunstancias siempre era injustificado, por cuanto:
1.- La empresa no presenta una situación de dificultad actual, ni un problema actual de viabilidad, sino
meramente de futuro.
2.- Además, no le era posible acreditar los problemas de viabilidad, porque no podía depender de meras
conjeturas sobre la evolución futura de los mercados.
Con la reforma: Al reconocer ésta el despido preventivo, estos despidos se consideran justificados,
porque:
1.- La ley admite expresamente que es causa de despido procedente la previsión de un problema
económico, organizativo o productivo que pueda ocurrir en un futuro.
2.- Ya no se precisa probar las dificultades de forma concluyente, sino que son meras conjeturas de futuro.

Estamos ante una reducción de la garantía de estabilidad en el empleo que afecta a todos y a
todas las trabajadoras, ya sean fijos, temporales, con contrato antiguo o nuevo.

martes, 21 de setembro de 2010

martes, 3 de agosto de 2010

POLA PRODUCCIÓN PROPIA NON Á EXTERNACILACIÓN










CCOO participou co Comité de Empresa da TVG nunha mobilización para
protestar pola externalización dos programas do verán, especialmente o
de "Galegos no Mundo", un formato histórico da TVG con programas como
"Galicia no Mundo" ou "Galeguidade". Tras exibir unha pancarta na
entrada da TVG e na do Consello de Administración, irrumpeuse na sala de
xuntas do mesmo para transmitirlle aos seus membros as nosa protesta
pola excesiva externalización dos programas, entregandolles
posteriormente un escrito que recollía as nosas reivindicacións.

xoves, 8 de xullo de 2010

PROPOSTAS PARA A REFORMA DA CRTVG

Ante a comparecencia parlamentaria do presidente do Comité Interempresas o día 13 de xullo ante a comisión de reforma da CRTVG, a Sección Sindical de CCOO fai as seguintes propostas:

A reforma da CRTVG debe afrontarse ao marxe da actual situación de crise económica. O seu principal obxectivo é a salvagarda do Servizo Público e debe orientarse cara á calidade deste servizo destinado á cidadanía. É por iso que debería afastarse do interese de beneficio económico.

Aspectos que debería contemplar a nova lei da CRTVG:

1.Debe contemplar a titularidade pública intransferible.
2.Debe garantir a cohesión social, a igualdade e a non discriminación da cidadanía favorecendo a súa participación.
3.Debe definirse como Servizo Público Esencial da comunidade cunha responsabilidade social que cumprir.
4.Debe garantir contidos de calidade, así como o pluralismo político e social.
5.No debería estar subordinada a intereses comerciais.
6.O seu financiamento debe realizarse con cargo aos presupostos da Xunta de Galicia.
7.Ten que posuír a infraestrutura propia, así como o cadro de persoal, necesarios para desenvolver a súa labor, establecendo compromisos respecto da produción propia con medios propios.
8.Debe regularse o dereito de acceso universal para o conxunto da cidadanía.
9.Creación dun Consello Superior do Audiovisual con capacidade sancionadora e de vixilancia.
10.Creación da figura do Defensor do Espectador que garanta os dereito esenciais da cidadanía. Especialmente no maltrato de xénero, a protección á infancia, o tratamento da violencia, o sexismo ou a homofobia.
11.Regular o control parlamentario.
12.Elección dun Consello de Administración plural con representación dos diferentes ámbitos da sociedade: Político, sindical, cultural, universitario, etc. correspondéndolle o nomeamento do Director Xeral e a posibilidade de recusación.
13.Definir o papel dos medios públicos de comunicación na defensa da lingua propia de Galicia.
14.Garantir a difusión de acontecementos de grande interese cidadán, aínda aqueles
con escaso interese comercial.
15.Garantir o acceso aos medios públicos ás minorías, sindicatos, colectivos desprotexidos e á sociedade en xeral cunha atención especial á inmigración.
16.Garantir a difusión de contidos educativos e culturais cunha especial atención á protección da infancia con horarios de emisión infantil.
17.Establecer parámetros de reinversión que garantan a produción propia con medios propios.
18.Garantir mínimos de producións galegas, españolas, comunitarias e
latinoamericanas fronte a outras menos relacionadas coa nosa idiosincrasia cultural.
19.Concretar a presenza da publicidade e o patrocinio. Limitar a publicidade a 12 minutos por hora, establecendo a separación mínima entre bloques publicitarios.
20.Establecer límites horarios estritos en canto a contidos violentos.
21.Deben establecerse os requisitos de acceso ao emprego atendendo á igualdade, mérito e capacidade como forma de manter a independencia dos profesionais que presten o seus servizos nos medios de comunicación públicos, establecendo as responsabilidades persoais no fraude na contratación e na xestión dos recursos humanos.

Obrigacións para o modelo de Radio e Televisión Públicos:

1.Existencia de Convenio Colectivo.
2.Establecemento dunha porcentaxe de contratación a: colectivos desfavorecidos, discapacidades, etc.
3.Obrigatoriedade dun plan de igualdade entre mulleres e homes, potenciando a corresponsabilidade na conciliación da vida persoal, laboral e familiar a través de Convenio Colectivo.
4.Asegurar a liberdade de expresión, garantindo o dereito a unha información plural, veraz e obxectiva á cidadanía, fomentando a participación dos traballadores e traballadoras e a democratización dos mecanismos de control por medio da creación do Consello de Informativos que ampare os dereitos dos profesionais da información, regulando a Cláusula de Conciencia e o Segredo Profesional.
5.Creación de instrumentos de control da calidade do produto e do servizo prestado á cidadanía.
6.Establecer mecanismos de diferenciación da información e da opinión, garantindo o dereito a réplica.
7.Establecer claramente as incompatibilidades para os prestadores do Servizo Público para con outros ámbitos profesionais.
8.Establecer códigos de conduta que garantan o pluralismo, a dignidade humana, o dereito ao honor e á intimidade, á propia imaxe e á protección da xuventude, a infancia e as persoas maiores.
9.Establecer medidas que fomenten a alfabetización mediática e o papel a
desenvolver como medio de comunicación público.
10.Establecer criterios básicos de programación abarcando desde a información ata a difusión dos diferentes ámbitos da cultura: literatura, cine, teatro, etc.



CONCLUSIÓN

A CRTVG debe estar ao servizo da cidadanía fomentando cidadáns libres, críticos e interactivos cos medios. Debe basearse nun modelo que informe, entreteña e eduque desde o respecto e o cumprimento do marco normativo, sectorial, laboral e social.

xoves, 24 de xuño de 2010

Así, non. 29 setembro, FOLGA XERAL

MANIFESTO

As confederacións sindicais de Comisións Obreiras e da Unión Xeral de Traballadores tomamos a decisión de iniciar un proceso de mobilizacións que culminará coa celebración dunha folga xeral o próximo 29 de setembro, para expresar o contundente rexeitamento dos traballadores e traballadoras deste país ás políticas de recortes sociais e supresión de dereitos dos traballadores decretadas polo Goberno, baixo o amparo e escusa de directrices europeas.
O Goberno español e mais os europeos defraudaron a cidadanía á que representan. Os brutais axustes económicos que se están adoptando como terapias de choque para saír da crise económica son inxustos socialmente, regresivos laboralmente e errados economicamente porque comprometen as posibilidades de crecemento económico e de creación de emprego.
O Goberno español, ademais, emendouse a si mesmo, provocando unha viraxe radical na súa política económica e social, que agora se orienta ás claras, en primeiro lugar, a un duro recorte do gasto público que recae fundamentalmente no lombo dos traballadores e dos pensionistas; en segundo lugar, a unha redución do investimento público que freará a medra económica e a creación de emprego, e que terá como principais vítimas os traballadores e traballadoras en paro; e en terceiro lugar, impón unha reforma laboral que elimina dereitos da cidadanía nos seus postos de traballo.
Tras unha actuación irresponsable das organizacións empresariais, centradas exclusivamente en obteren réditos no abaratamento das condicións de traballo e a debilitación dos traballadores, o Goberno decidiu optar por unha desregulación laboral que pode continuar con outros recortes sociais e laborais.
A reforma laboral
Non servirá para crear emprego.
Non reducirá a dualidade do mercado laboral e aumentará a temporalidade.
Facilita e abarata o despedimento, porque se amplían as causas para facelo máis doado e redúcense os dereitos indemnizadores dos traballadores.
Reforza o poder empresarial para modificar unilateralmente as condicións de traballo (horarios, mobilidade xeográfica, funcional…).
Debilita a negociación colectiva, facilitándolles ás empresas a adopción de medidas de desvinculación salarial e non aplicación de compromisos adquiridos previamente nos convenios colectivos.
Privatiza a xestión do desemprego e amplía o campo de actuación das empresas de traballo temporal aos sectores de risco e ao emprego público.
En definitiva, o Goberno puxo o poder do Estado ao servizo daqueles que esixen «flexibilidade» no mercado de traballo e, aínda así, consideran esta reforma insuficiente porque en realidade non queren máis flexibilidade: quérena toda. Cando se esixen menos cotizacións sociais, menos custo do despedimento, menos tutela xudicial, menos negociación colectiva, menos regulación da contratación, o que se está reclamando en realidade é a absoluta desregulación do mercado de traballo, ou a aplicación neste ámbito das políticas neoliberais que fracasaron estrepitosamente nos mercados financeiros, que son a causa desta crise e que nos abocarían a unha terceiromundización laboral.
Rexeitamos as políticas practicadas polos gobernos da Unión Europea ao ditado dos mercados financeiros, causantes da crise, e que agora propoñen as políticas de axuste á custa de reducir as condicións de vida e traballo da cidadanía europea.
Unha economía que non crea emprego non lles serve aos cidadáns, e uns gobernos que actúan contra os seus intereses, tampouco. As organizacións sindicais non estamos dispostas a aceptar políticas que se nos presentan como as únicas posibles, baseadas nun determinismo falso, e que non son máis que as opcións do inmobilismo e a resignación.
Hai outras opcións e outras políticas. É necesario apostar por unha Europa máis social, na que as negociacións sociais deixen de estar sometidas ás forzas do mercado. E en España, UGT e CCOO convocamos unha folga xeral o 29 de setembro para esixir:
Unha política que reduza o déficit público mediante o incremento dos ingresos e non mediante a redución do gasto, e planificar o cumprimento dos obxectivos de déficit do Pacto de Estabilidade e Crecemento da Unión Europea en prazos compatibles coa reactivación económica e a creación de emprego.
A retirada dunha reforma laboral lesiva que facilita o despedimento e empeora as condicións de traballo.
A defensa da negociación colectiva como marco de protección das condicións de traballo, fronte aos intentos de lles atribuír ás empresas a capacidade de incumprir os acordos alcanzados de forma unilateral.
A defensa do sistema público de pensións como eixe central do noso sistema de protección social, e a súa adecuación á evolución social exclusivamente con acordo político e social.
A esixencia dunha nova política fiscal, que reforce a estrutura de ingresos do Estado, recuperando impostos suprimidos e apostando por unha maior recadación baseada na progresividade fiscal, á vez que se combate con maior determinación e medios a fraude fiscal que lastra a nosa economía, alcanzado taxas que practicamente duplican a media da Unión Europea.


NON ao despedimento máis fácil e barato
NON á temporalidade abusiva
NON a dar máis poder aos empresarios
NON á conxelación das pensións
NON aos recortes salariais e sociais

POR UNHA SAÍDA XUSTA E EQUILIBRADA
DA CRISE

XORNALISTAS DE CCOO, TEÑEN DEREITOS DE AUTOR OS XORNALISTAS?

O próximo 29 de xuño, martes, a partir das catro e media da tarde no salón de actos da Fundación Caixa Galicia (Rúa Nova, 33, Santiago), os xornalistas de CCOO celebraremos un encontro aberto aos traballadores dos medios de comunicación interesados nos DEREITOS DE AUTOR DOS XORNALISTAS e o proxecto de LEI DE PROPIEDADE INTELECTUAL.
Este tema, tan de actualidade coma importante e escasamente debatido entre os profesionais da comunicación, foi abordado polos representantes de CCOO no congreso que a Federación Internacional de Xornalistas (FIP) celebrou en España. Neste encontro teremos a oportunidade de informarnos e debater coas persoas que, desde o sector de medios de comunicación de Comisións Obreiras, traballan sobre estes asuntos, defendendo as reivindicacións profesionais e laborais dos xornalistas en foros como o citado congreso da FIP.
Os temas de debate, introducidos pola xornalista de TVG Ana Sanmartín, serán desenvolvidos polos seguintes relatores:
Ana Molano, (xornalista de RTVE), e Nacho Bazarra (xornalista da Axencia EFE), redactores da proposta de CCOO sobre os dereitos de autor dos xornalistas.
Silvia Tubio, (xornalista do Diario de Cádiz), representante de CCOO no recente congreso que a Federación Internacional de Xornalistas celebrou en España. Paco Audije (xornalista de RTVE), único representante español na dirección da Federación Internacional de Xornalistas, por proposta de CCOO.
Os xornalistas de CCOO consideramos imprescindibles estes debates, como paso previo a unha toma de conciencia que favoreza novas actitudes reivindicativas, especialmente necesarias en tempos de crise… aproveitados polos empresarios do sector da comunicación para reduciren persoal e precarizaren o emprego.
As novas tecnoloxías, especialmente sedutoras para os xornalistas máis novos, aprovéitanas moitas empresas para crearen de feito unha nova figura: o «xornalista multimedia», un redactor que, a modo de moderno «home-orquestra» fai de todo por un salario moitas veces inferior. E esas modernas tecnoloxías, aplicadas polas «empresas multimedia», aumentan a reutilización dun mesmo traballo en diferentes medios, edicións ou momentos.
Os xornalistas de CCOO pensamos que xa é hora de reaccionar contra prácticas que, de feito, precarizan o noso emprego. Temos que esixir os dereitos de autor do noso traballo, e para iso deberiamos comezar pola introdución do concepto nos convenios colectivos.
Os interesados en participar, enviade un correo a: xornalistas@galicia.ccoo.es .ou chamado os teléfonos : 981-551800 / 696 49 28 65
Os medios de comunicación interesados en cubrir o encontro ou en entrevistar algún dos relatores poden facelo sen problemas poñéndose en contacto con CCOO Galicia.

luns, 7 de xuño de 2010

DEBEDAS E BURROS

Un texto curioso, que chegou ao noso correo electrónico, que explica de forma sinxela e irónica a orixe desta crise. Como ao mal tempo haille que por boa cara publicámolo para levantar un pouco o ánimo:

Solicitouse a un prestixioso asesor financeiro que explicara esta crise dunha forma sinxela, para que a xente de a pe entenda as súas causas.

Este foi o seu relato:

“Un señor dirixiuse a unha aldea onde nunca tiña estado antes e ofreceu os seus habitantes 100 euros por cada burro que lle venderan.

Boa parte da poboación vendeulle os seus animais.

O día seguinte volveu e ofreceu mellor prezo, 150 por cada burriño, e outro tanto da poboación vendeu os seus.

E a continuación ofreceu 300 euros e o resto da xente vendeu os últimos burros. O ver que non había máis animais, ofreceu 500 euros por cada burriño, dando a entender que os compraría á semana seguinte, marchouse.


O día seguinte mandou ao seu axudante cos burros que comprou á mesma aldea para que ofrecera os burros a 400 euros cada un.

Ante a posible ganancia á semana seguinte, todos os aldeáns compraron os seus burros a 400 euros, e quen non tiña o diñeiro pediuno prestado. De feito, compraron todos os burros da comarca.

Como era de esperar, este axudante desapareceu, igual que o señor, e nunca máis apareceron.

Resultado:

A aldea quedou chea de burros e endebedados.
 
Hasta aquí o que contou o asesor. Vexamos o que pasou despois:
 
Os que pediran prestado, ao non vender os burros, non puideron pagar o préstamo.
 
Quen había prestado diñeiro queixáronse ao Concello dicindo que si non cobraban, arruinaríanse eles; entón non poderían seguir prestando e se arruinaría todo o pobo.
 
Para que os prestamistas non se arruinaran, o Alcalde, na vez de dar diñeiro á xente do pobo para pagar as débedas, déullelo aos propios prestamistas. Pero estes, xa cobrado gran parte do diñeiro, sen embargo, non perdoaron as débedas aos do pobo, que seguiu igual de endebedado.
 
El Alcalde dilapidou o presuposto do Concello, o cal quedou tamén endebedado. Entón pide diñeiro a outros concellos; pero estes lle din que non poden axudarlle porque, como está na ruína, non poderán cobrar despois o que lle presten.
 
O resultado: Os listos do principio, forrados. Os prestamistas, coas súas ganancias  resoltas  e un montón de xente á que seguirán cobrando o que lles prestaron máis os intereses, incluso apropiándose dos xa devaluados burros cos que nunca chegarán a cubrir toda a débeda. Moita xente arruinada e sen burro para toda a vida. O Concello igualmente arruinado.”
 
Resultado ¿final?:
 
Para solucionar todo este embrollo e salvar a todo o pobo, o Concello baixou o soldo aos seus funcionarios.

Ánimo e a secundar a folga do 8 de xuño

venres, 28 de maio de 2010

MANIFESTO EN DEFENSA DOS SERVIZOS PÚBLICOS

O plan de axuste presentado polo Goberno cede á presión dos mercados financeiros e asesta un duro golpe a pensionistas, empregados e empregadas públicos, persoas dependente e parados.

É un plan antieconómico que reduce drasticamente a inversión pública, o que contribuirá a prolongar os indicadores da recesión, a desprazar a creación de emprego como obxectivo central da actividade económica e producirá unha contracción do consumo ó afectar a mais de 11 millóns de persoas (2,7 millóns de empregados e empregadas públicos e 8,5 millóns de pensionistas), unha gran parte das que a penas superan os 1000 € mensuais.

Rompen co Acordo Goberno-Sindicatos de 25 de setembro de 2009 e quebran a confianza dos que optamos por dar un paso responsable e recuperar o valor do diálogo social, contribuíndo con elo á recuperación económica. Un acordo subscrito hai a penas sete meses sobre parámetros económicos que non cambiaron no básico e que foron tidos en conta para o mesmo. Nada posterior xustifica o seu incumprimento.

A Negociación Colectiva é un dereito fundamental que está na Constitución Española. Con estas medidas, unha vez mais, o Goberno quebra este dereito constitucional. Pondo en cuestión de xeito grave a validez e a eficacia dos procesos de negociación colectiva no ámbito das empregadas e empregados públicos, tentando enterrar con elo o avance que, nesta materia, supuxo a aprobación do EBEP.
A calidade dos servizos públicos esixe da sociedade e especialmente dos seus responsables políticos o recoñecemento e valoración que lles corresponde pola labor esencial que realizan en áreas tan esenciais como a sanidade, a educación, a seguridade cidadá, a atención á dependencia, etc. Alterar unilateralmente os acordos subscritos e reducir os salarios dos empregados e empregadas públicos é a peor mensaxe que se pode enviar.
Denunciamos que, cuestionando o sector público se abre a porta á externalización e a privatización, supondo de facto unha renuncia expresa ó papel que deben xulgar os servizos públicos e ó conxunto do sector público na recuperación económica e no necesario cambio de modelo productivo.
As medidas do Goberno non son nin equitativas nin equilibradas, intervindo exclusivamente sobre os gastos e os sectores mais débiles e esquecernos de calquera medida sobre os ingresos vía fiscalidade que conseguiría un reparto mais xusto do esforzo solidario para saír da crise.

E todo elo preténdese xustificar cun ataque á dignidade e profesionalidade dos empregados e empregadas públicos. Cun ataque a aquelas persoas que, dende as diferentes administracións e empresas públicas, pese á carencia de medios materiais e humanos, pese a estar mal retribuídos, sacan adiante día a día uns servizos públicos que son fundamentais para a cohesión social e piar fundamental do estado do benestar.

Neste sentido, esta campaña de recollida de sinaturas, formar parte das mobilizacións para combater unha rebaixa inxusta e contraproducente para cos empregados e empregadas públicos e os Servizos Públicos que prestan.

Por unha saída á crise
Por uns Servizos Públicos de Calidade
Por un Estado del Benestar que responda aos ciudadáns.
Pola dignidade das empregadas e empregados públicos
Polo respecto á súa negociación colectiva
Non ó recorte dos salarios dos empregados e empregadas públicos.
Polo respecto e o cumprimento dos acordos existentes

martes, 25 de maio de 2010

NON AO RECORTE DO GASTO PÚBLICO

NON
AO RECORTE DO
GASTO PÚBLICO

20 DE MAIO
CONCENTRACIÓN

MOBILÍZATE!!

martes, 27 de abril de 2010

CCOO DENUNCIA A SUSTRACIÓN E MANIPULACIÓN DUN DOCUMENTO INTERNO

Ante os feitos acontecidos coa publicación, no Facebook “CONSOLIDACIÖN XA “, dun escrito que se lle atribúe a CCOO, esta Sección Sindical quere facer as seguintes consideracións:

1.- Un grupo autodenominado colectivo de contratados remítelle en data …… , un escrito ao Secretario Xeral da Confederación Sindical de CCOO poñendo no seu coñecemento a posición da Sección Sindical de CCOO na CRTVG respecto da OEP. Esta Sección Sindical elabóralle a Ignacio Fernández Tojo, un resumo histórico da CRTVG para a súa mellor comprensión da situación actual.

2.- No Facebook de CONSOLIDACIÓN XA está publicado un escrito que se lle atribúe maliciosamente a CCOO.

3.- O escrito publicado é falso, manipulado en interese propio eliminando o que non lles interesa, e que pretende enganar ao conxunto dos traballadores e traballadoras.

4.- O escrito que se pública da indicios dun acceso ilegal á información, á comunicación e aos soportes de información desta Sección Sindical.
A gravidade deste feito ten dúas vertentes, por unha banda a manipulación que se quere facer dos traballadores, o que nos leva á publicación do documento ao que parece facer referencia o publicado no Facebook e pola outra a tomar medidas xudiciais ante un feito delictivo de acceso ilegal ao soporte informático da S.S. de CCOO.

Estas practicas que se evidencian no ámbito da empresa obríganos a esixirlle a dirección da CRTVG que se abra unha investigación co fin de esclarecer este feito e evitar que o dereito das organizacións sindicais e a intimidade das comunicacións dos traballadores e traballadoras da CRTVG queden salvagardadas da actividade delictiva de estes individuos e individuas.

Por ultimo parece evidente que un dos obxectivos é desprestixiar á Sección Sindical de CCOO e introducir unha división na Representación Sindical, poñendo como actual unha opinión, acerca doutro sindicato, que esta Sección Sindical tivo no pasado e que, actualmente, por méritos dos seus actuais representantes tense modificado, na consideración de que na actualidade exercen a representación sindical en defensa do conxunto dos traballadores e traballadoras.

O documento remitido por esta Sección Sindical ao Secretario Xeral da Confederación Sindical de CCOO para infórmalle da situación na CRTVG, que inicialmente estaba destinado ao manexo interno do Sindicato, vémonos na obriga de publicalo integramente na paxina web da sección sindical, para a súa comparación co publicado no Facebook de CONSOLIDACION XA .

Santiago, 26 abril de 2010

Acceso o docemunto

http://www.mediafire.com/?f4mjldzzjwm

28 de Abril. Día Internacional de la Salud y la Seguridad en el Trabajo

Con motivo del Día Internacional de la Seguridad y la Salud en el Trabajo, que este año se celebra bajo el lema "Con sindicatos el trabajo es más seguro", en CCOO denunciamos la indefensión de los trabajadores de nuestro país, y exigimos al Gobierno que tome medidas en este delicado asunto en el que está en juego la salud de millones de personas. Estamos hablando de que quince años después de la aprobación de la Ley de Prevención de Riesgos Laborales, una de cada cuatro empresas en España sigue ajena a sus obligaciones preventivas básicas, según los datos de la VI Encuesta Nacional de Condiciones de Trabajo realizada por el INSHT.

Estas deficiencias en materia de salud son aberrantes dentro de la profesión periodística, donde abundan las dolencias de espalda por problemas posturales o las tendinitis por el uso continuado del ordenador. Pero lo más preocupante para CCOO es que están proliferando patologías derivadas de la organización del trabajo, afecciones vinculadas a aspectos psicosociales que tienen como origen las precarias condiciones de trabajo que están soportando. Dolencias como el estrés o la depresión se están volviendo endémicas en este gremio, debido a los recortes drásticos que están experimentando las plantillas de los medios de comunicación. Los trabajadores y trabajadoras se ven abocados a afrontar más trabajo, en condiciones insostenibles, y con el temor permanente a perder su puesto de trabajo. La presión que además ejerce la dirección de estas empresas para eliminar derechos sociales consolidados en pro de obtener más beneficios económicos, están contribuyendo a esta nueva realidad. Por eso, desde CCOO entendemos que urge finalizar con esta situación, incorporando evaluaciones de riesgos psicosociales en estas empresas como mecanismo preventivo y de detección de lo que está convirtiéndose en un serio problema de salud laboral.

A estas dolencias se suman otras ligadas al ejercicio periodístico cotidiano como las lesiones musculo-esqueléticas que sufren los fotógrafos por cargar a diario con su equipo o las relacionadas con la exposición prolongada ante un ordenador. Los periodistas de CCOO nos encontramos inmersos en una lucha dura por mantener nuestras condiciones laborales y no olvidamos que el cumplimiento de la normativa de prevención de riegos laborales es irrenunciable y que de lo contrario tendremos que denunciarlo en los organismos correspondientes.


El 28 de abril es un día para el recuerdo y para la reivindicación

Porque la vida y la salud son lo más preciado que poseemos y no lo podemos perder en el trabajo

xoves, 15 de abril de 2010

A COMISION DE FORMACIÓN HOXE


A Comisión de Formación leva dous meses discutindo o Plan de Formación da CRTVG para este ano 2010. CCOO non acepta a rebaixa real de case o 70% do presuposto en relación co do ano 2009. Cremos que a actual dirección da nosa Empresa non aposta pola formación dos seus traballadores, xa que ese é o reflexo do plan que ten para a CRTVG. Estamos volvendo ao tipo de formación que existía na Casa anos atrás. Ou sexa, que imos quedar sen formación.

Aínda que a Comisión estea paralizada pola actitude da Empresa, chegamos ao acordo de que se realicen aqueles cursos que poidan axudar na formación dos traballadores e traballadoras que se van presentar á OPE.

A situación está nun momento complicado despois de rebaixar a Empresa o presuposto de formación para a CRTVG de 146.000 a 60.000 euros, aínda que en realidade a Comisión só pode dispoñer de 25.000 euros para este ano, pois 35.000 son para pagar parte da formación xa comprometida en 2009. A Empresa comunicounos unha redución de 45.000 euros no mes de novembro pasado, cando xa estaba gastado o 80% do presuposto. E agora a Empresa quere que gastemos 6000 euros nun curso de “posta en marcha dunha mesa de mesturas”. Este tipo de cursos facturouse sempre ao departamento de compras, pois negóciase cos provedores no momento de adquirir o material novo.

Hai un mes solicitámoslle á Empresa un traspaso da partida destinada á formación de bolsas FEUGA e outras prácticas de estudos para a formación dos traballadores e traballadoras da CRTVG e das súas sociedades. A empresa destina moito máis presuposto á formación desas persoas que probablemente acaben desenvolvendo o seu traballo profesional noutras empresas que á formación dos traballadores e traballadoras da Casa.

A Dirección ofreceunos un cambio de 5.000 euros, cantidade que nos pareceu insuficiente. Esta proposta levaríanos a realizar dez cursos para toda a Empresa e elimináronse as clases de idiomas nos diferentes centros, suplindo estes con dous grupos de idiomas para impartir as clase nas instalacións da CRTVG.

Desde a representación sindical cremos que nunha empresa coma a nosa, apostar pola formación continuada dos traballadores e traballadoras é apostar pola Empresa, apostar para que a CRTVG estea sempre na primeira liña. Unha empresa que depende da tecnoloxía e novos avances. Ademais encontrámonos nun momento de cambios vertixinosos no mundo televisivo ; TDT, HD, DIXITALIZACIÓN, etc. Quen non aposta pola formación só pretende que a Empresa quede atrasada e perdamos o compás da tecnoloxía e do futuro. Aínda que, probablemente, esa sexa a folla de ruta do actual goberno da Xunta de Galicia, dos Secretario Xeral de Comunicación e da dirección da CRTVG.

O Comité Interempresas acordou solicitar que o presuposto de Formación para a CRTVG sexa o mesmo ca o ano pasado. E mentres non ocorra isto, non lle daremos a nosa conformidade ao Plan de Formación de 2010.

Agardamos que a Empresa recapacite. Nos seguiremos defendendo que a CRTVG teña a formación axeitada para o desenvolvemento profesional dos seus traballadores e traballadoras.

FITO FERREIRO SEOANE
Representante de CCOO na Comisión de Formación da CRTVG.

martes, 9 de marzo de 2010

La Secretaría de la Mujer de la FSC-CCOO denuncia el escaso cumplimiento de la Ley para la igualdad efectiva de mujeres y hombres

Para el sindicato, las Administraciones Públicas son el peor ejemplo de la no aplicación de la normativa sobre igualdad



Con motivo del 8 de marzo, la Secretaría de la Mujer de la Federación de Servicios a la Ciudadanía (FSC) de CCOO denuncia la falta de compromiso con la Ley Orgánica 3/2007 para la igualdad efectiva de mujeres y hombres y, sobre todo, el escaso cumplimiento del artículo 45 relativo a la elaboración y aplicación de los Planes de Igualdad.

El sindicato crítica que algunas empresas de más de 250 personas en plantilla no han comenzado a realizar los Planes de Igualdad; otras, directamente intentan imponerlos sin negociar, y son las menos las que lo han negociado con la parte sindical. Pero, el peor ejemplo no está en las empresas sino en las Administraciones Públicas, estatal, autonómica y local, en donde esos planes brillan por su ausencia.

Los Planes de Igualdad marcan un mínimo en la negociación colectiva desde la perspectiva de género estableciendo cuestiones importantes relativas al acceso al empleo, las retribuciones, la promoción, la carrera profesional, la salud laboral, la formación, la corresponsabilidad o el acoso sexual.

Como ejemplo de la escasa repercusión que ha tenido la negociación de los Planes de Igualdad sirven dos entidades públicas del sector de medios de comunicación: la Corporación RTVE y la Agencia EFE. Ninguna de ellas, mencionadas en el Titulo III de la ley como empresas que deben comprometerse en el conocimiento y difusión del principio de igualdad, ha puesto en marcha su propio Plan de Igualdad.

En cuanto a las Administraciones Públicas, son las grandes escurridizas en cuanto al cumplimiento de la legalidad. El Estatuto Básico del Empleado Público obliga a todas las administraciones a negociar Planes de Igualdad, pero son escasas las que lo han trasladado a la parte social para su negociación y más las que lo han intentando imponer por Decreto.

En el año 2011 deberá realizarse la revisión de los Planes de Igualdad. La FSC-CCOO, a pesar de los obstáculos que sabe que encontrará, realizará el seguimiento de las conclusiones a las que tenga acceso sobre los planes de las empresas y administraciones que atañen a esta Federación.

También, en cumplimiento de la Disposición adicional décimo primera de la ley, la Federación de Servicios a la Ciudadanía hará especial hincapié en que en la negociación colectiva se introduzcan cláusulas de acción positiva que reviertan en las áreas necesarias y permitan reducir las desigualdades existentes en el ámbito laboral.

luns, 15 de febreiro de 2010

NO A ESTA LEY AUDIOVISUAL!!!!


















Ante la tramitación en el Senado de la Ley General de Comunicación Audiovisual queremos denunciar que la Ley que se esta tramitando responde más a intereses de las grandes empresas de Comunicación en vez de desarrollar normativamente el ejercicio del derecho a la comunicación audiovisual, observando todos los factores necesarios, como la garantía y promoción del servició público, la calidad en el empleo y los derechos laborales, y la pluralidad informativo así como el acceso y la participación social a los medios audiovisuales.
Esta ley sigue el mismo camino que las ultimas medidas en materia audiovisual realizadas por el Gobierno retirada de la financiación por publicidad de RTVE, fusión de las televisiones privadas, TDT de pago,… Se trata de leyes que se han desarrollado con prisas, sin debate, de espaldas a la ciudadanía y sin contar con los agentes sociales, solo dando respuesta a los intereses de UTECA
El proyecto de ley que se está tramitando pone en riesgo la viabilidad del sector audiovisual, el texto elimina el concepto de servicio público para los prestadores privados exonerándolos de las obligaciones y responsabilidades a pesar de que se benefician del uso de un recurso común como es el espectro radio-eléctrico.
Con esta desregulación del sector se pone en el disparadero miles de puestos de trabajo ante la tendencia a la subcontratación y precarización del empleo, que también se derogan el Estatuto de la Radio y Televisión Pública y la Ley del Tercer Canal, abriéndose la posibilidad de que la gestión del servicio publico de comunicación audiovisual pueda cederse a terceros permitiéndose la privatización total o parcial de la organización, producción y emisión de los canales públicos de nueva creación.
Se ponen impedimentos al desarrollo de las emisoras comunitarias y no se garantiza su existencia además de que el contenido del proyecto de Ley no se destina al interés general y al desarrollo de derechos fundamentales como la libertad de expresión y el derecho a recibir una información plural. Más bien reduce la figura del ciudadano a la de consumir de los medios de comunicación.
Por estos motivos, conscientes de que el actual Proyecto de Ley responde a los intereses de las grandes empresas del sector de la comunicación y no al interés general proponemos una Ley Audiovisual que sea fruto de un verdadero debate y contenga las siguientes propuestas:
• Medidas para garantizar la pluraridad en los medios y obligaciones destinadas a
los operadores privados para que cuenten con una programacion de calidad que atienda al interes general, un porcentaje de produccion propia.
• Medidas para el matenimiento del empleo estable y de calidad, el cumplimiento de los compromisos de contratación por parte de los medios privados, impidiendo la subcontratación y precarización del trabajo.
• Garantías para el futuro y la viabilidad de RTVE y de sus centros territoriales,evitando aprovechar la carencia de recursos actuales para externalizar la produción.
• Medidas para impedir la privatización total o parcial de las radiotelevisións autonómicas
• La existencia de Consejos informativos y estatutos de redacción, para garantizar una información independiente y de calidad.
• El fomento de la participación ciudadana en los medios de comunicación, garantizando el derecho de acceso en los medios o medidas que garanticen la viabilidad de las emisoras comunitarias
• El desarrollo del derecho a la diversidad lingüística incorporando porcentajes de programacion en galego, euskera y catalán en sus respectivos territorios
• Un regulación que de estabilidad al sector audiovisual y que garantice un servicio a la ciudadania.
De nosotros y nosotras depende que todavía se pueda cambiar a mejor el contenido de esta ley, por eso realizamos un llamamiento a los trabajadores y trabajadoras de las empresas del sector audiovisual, a las organizaciones sociales de la comunicación y a la ciudadania a que se movilice y participe en la concentración del 9 de febrero de 2010 a las 12:00 ante el Senado.

FSC-CCOO (Sector Medios de comunicación, Arte, Cultura y Deporte)
ReMC (Red de Medios Comunitarios)
COMITE INTEREMPRESTAS DE CRTVG
COMITE DE EMPRESA TV3
COMITE INTERCENTROS RTVA
COMITE INTERGRUPO SOGECABLE
SECCIONES SINDICALES DE CCOO Y CGT EN RTVE
SECCIONES SINDICALES DE CCOO Y CGT EN RTVM
SECCIONES SINDICALES DE CCOO Y CGT EN RTVV
SECCIONES SINDICALES DE CCOO Y CGT EN TELECINCO
SECCIÓN SINDICAL DE CCOO EN ATENTA 3 TV
SECCIÓN SINDICAL DE CCOO EN RTVC
SECCIÓN SINDICAL DE CLM TV
SECCIÓN SINDICAL DE CCOO DE RTRM
SECCIÓN SINDICAL DE CCOO DE COPE
SECCIÓN SINDICAL DE CCOO DE ONDA CERA
SECCIÓN SINDICAL DE CCOO DE SER
SECCIÓN SINDICAL DE CCOO DE CTV
SECCIÓN SINDICAL DE CCOO VOZ AUDIOVISUAL
SECCIÓN SINDICAL DE CGT DE IB3
SECCIÓN SINDICAL DE DE CGT DE ATLAS