O Sector de Medios de Comunicación de CC OO manifesta a súa preocupación polo proxecto de lei audiovisual, como vén facendo desde o pasado mes de xullo cando coñeceu o anteproxecto
CC OO considera que o Executivo «despezou» o proxecto, desvirtuando a proposta inicial e deixándoo nun «proxecto de mínimos», e que non contou cos axentes sociais. Así mesmo, afirma que o texto supón unha completa desregulación do sector, que non garante o emprego nin o desenvolvemento do sector nun modelo de economía sostible.
O proxecto de lei derroga toda a lexislación vixente do sector audiovisual e, aínda que CC OO considera que todas esas normativas requirían unha ordenación, o texto aprobado supón unha desregulación e non unha ordenación do sector.
Para o Sector de Medios de Comunicación de CC OO, o proxecto non define o modelo de produción audiovisual na España do século xxi, «é meramente unha concesión para que os operadores fortes fagan o que queiran sen control ningún. Con este texto ábrese a posibilidade de que proliferen compañías dedicadas a emitir o que contratan a pequenas produtoras. Unha lexislación desta magnitude debería potenciar a produción propia interna, para evitar a precarización do traballo en todas as empresas audiovisuais. A destrución do sector supón a perda das conquistas da negociación colectiva, que moitos traballadores e traballadoras dos medios están padecendo pola falta de regulación e de control».
O proxecto, de chegar a ser lei, derrogará o Estatuto da Radio e a Televisión e a lei da terceira canle, que ata o de agora garantiron a titularidade e a xestión pública dos entes de radio e televisión propiedade das comunidades autónomas.
A razón de ser é a prestación dun servizo público e a garantía da pluralidade informativa, valor protexido pola Constitución. Isto podería ser unha fraude política, destinar un importante esforzo económico, tecnolóxico e de formación de profesionais para, ao cabo, poñer ao dispor de intereses privados os entes constituídos con ese esforzo público.
CC OO segue apostando por un modelo que informe, entreteña, eduque e constrúa identidade democrática, tanto nas radiotelevisións de titularidade estatal como nos operadores privados, desde o respecto e o cumprimento do marco normativo sectorial, laboral e social.
Por último, o sindicato afirma que espera que o Parlamento sexa permeable ás modificacións propostas polos axentes sociais e que se poida modificar substancialmente o proxecto.
10 de decembro 2009
mércores, 16 de decembro de 2009
venres, 11 de decembro de 2009
MANIFESTO UGT E CCOO ANTE A MOBILIZACIÓN XERAL DO 12 DE DECEMBRO
UGT e CCOO convocamos os traballadores e traballadoras
a unha mobilización xeral o 12 de decembro, en Madrid,
para denunciar coa maior contundencia e responsabilidade
a situación pola que atravesan a economía e a negociación
colectiva, esixirlles ás organizacións empresariais un
cambio de actitude, aos poderes públicos –e en particular
ao Goberno– políticas máis ambiciosas para saír da crise,
e para comprometer a nosa participación nunha estratexia
negociada que poña todos os recursos dispoñibles ao
servizo da recuperación económica e o emprego.
Dende hai vinte meses sufrimos a que, previsiblemente,
será coñecida como a gran crise de principios do século
XXI, provocada polo afundimento deste sistema financeiro
internacional completamente desregulado e de cuxos
evidentes excesos ninguén se quixo ocupar, que arrastrou
a economía produtiva de todo o mundo á recesión e a
millóns de cidadáns e cidadás ao desemprego. A crueza
da situación é aínda maior en España ao coincidir a crise
global co esgotamento do modelo produtivo seguido nas
últimas décadas, e cuxos desequilibrios e debilidades
viñamos denunciando dende hai anos.
Resulta sorprendente que os que defenderon os postulados
máis radicais do liberalismo que nos levou a este fracaso
económico (un mercado sen regras, un sistema financeiro
sen control, un Estado raquítico, unha anémica protección
social, unha restrición obsesiva dos custos laborais)
pretendan convencernos de que a saída da crise pasa
por máis do mesmo: mesmo modelo de crecemento,
despedimento máis barato, mercado de traballo máis
desregulado, dereitos laborais desvalorizados, fin das
políticas públicas e volta ao capitalismo sen regras.
Non aceptamos unha desvalorización laboral, sexa cal
for a súa forma. Non aceptamos unha solución á crise
que supoña unha transferencia de rendas do traballo
a rendas do capital. Non aceptamos «vellas», simples
e fracasadas receitas que debiliten os recursos, os
dereitos, a protección ou as garantías dos traballadores
e traballadoras.
Porén, a convicción de que a economía española atravesa
por unha delicada situación, con preto de catro millóns de
persoas en paro e centos de miles en risco de exclusión
social, confírmanos en que desta non imos saír sen unha
implicación activa de toda a sociedade, comezando polos
seus principais actores: gobernos central e autonómicos,
patronal e sindicatos. Ninguén pode nin debe arriar en
banda.
Doce motivos para a mobilización do 12
Por todo isto, chamamos os traballadores e traballadoras
de todo o país a participaren na mobilización xeral de
Madrid do 12/12. Hai moitas razóns para participar.
Velaquí van doce:
1. Desbloquear a negociación colectiva de 2009 e
darlle cumprimento ao pactado. Recuperar o diálogo
social.
2. Negociar coas organizacións empresariais un acordo
plurianual que acometa a política salarial, o excedente
e os beneficios empresariais e o emprego, coa
finalidade de erradicar a temporalidade inxustificada
fomentando o mantemento e a recuperación do
emprego.
3. Consolidar e mellorar a protección por desemprego
e reorientar a actuación dos servizos públicos de
emprego e potenciar as políticas activas.
4. Reconsiderar o conxunto do sistema fiscal español
para facelo máis equitativo, progresivo e suficiente
para financiar as políticas que necesitamos.
5. Acometer novos programas de investimento público
en infraestruturas e transportes.
6. Acelerar a construción de centros educativos e
sanitarios públicos.
7. Desenvolver a aplicación da Lei da dependencia.
8. Revisar o funcionamento do sistema financeiro e
garantir que flúa o crédito ás familias e PEMES.
Incrementar as liñas de crédito do ICO.
9. Cambiar o patrón de crecemento. Avanzar cara a
unha base industrial sólida. Darlles prioridade aos
investimentos en I+D+I.
10. Crear un marco regulador da política enerxética
para asegurar a suficiencia, o aforro e a
sustentabilidade.
11. Mellorar o sistema educativo e, especialmente, a
formación profesional.
12. Reforzar a protección social. Fortalecer o sistema
público de pensións. A integración dos réximes
especiais no xeral da Seguridade Social: Réxime
especial agrario e Réxime especial de empregados
do fogar.
Ninguén debe aproveitar a crise para tirar vantaxe.
Non estamos dispostos a que os traballadores e
traballadoras vexan desvalorizados, cando non
suprimidos, os seus dereitos laborais. Non queremos
que os que provocaron a crise coas súas políticas de
mercado sen regras e economía especulativa dean
leccións agora de como saír dela. Reiteramos a nosa
disposición a participar dunha alternativa pactada, a
negociar un acordo no que todos fagamos o esforzo
que nos corresponde.
a unha mobilización xeral o 12 de decembro, en Madrid,
para denunciar coa maior contundencia e responsabilidade
a situación pola que atravesan a economía e a negociación
colectiva, esixirlles ás organizacións empresariais un
cambio de actitude, aos poderes públicos –e en particular
ao Goberno– políticas máis ambiciosas para saír da crise,
e para comprometer a nosa participación nunha estratexia
negociada que poña todos os recursos dispoñibles ao
servizo da recuperación económica e o emprego.
Dende hai vinte meses sufrimos a que, previsiblemente,
será coñecida como a gran crise de principios do século
XXI, provocada polo afundimento deste sistema financeiro
internacional completamente desregulado e de cuxos
evidentes excesos ninguén se quixo ocupar, que arrastrou
a economía produtiva de todo o mundo á recesión e a
millóns de cidadáns e cidadás ao desemprego. A crueza
da situación é aínda maior en España ao coincidir a crise
global co esgotamento do modelo produtivo seguido nas
últimas décadas, e cuxos desequilibrios e debilidades
viñamos denunciando dende hai anos.
Resulta sorprendente que os que defenderon os postulados
máis radicais do liberalismo que nos levou a este fracaso
económico (un mercado sen regras, un sistema financeiro
sen control, un Estado raquítico, unha anémica protección
social, unha restrición obsesiva dos custos laborais)
pretendan convencernos de que a saída da crise pasa
por máis do mesmo: mesmo modelo de crecemento,
despedimento máis barato, mercado de traballo máis
desregulado, dereitos laborais desvalorizados, fin das
políticas públicas e volta ao capitalismo sen regras.
Non aceptamos unha desvalorización laboral, sexa cal
for a súa forma. Non aceptamos unha solución á crise
que supoña unha transferencia de rendas do traballo
a rendas do capital. Non aceptamos «vellas», simples
e fracasadas receitas que debiliten os recursos, os
dereitos, a protección ou as garantías dos traballadores
e traballadoras.
Porén, a convicción de que a economía española atravesa
por unha delicada situación, con preto de catro millóns de
persoas en paro e centos de miles en risco de exclusión
social, confírmanos en que desta non imos saír sen unha
implicación activa de toda a sociedade, comezando polos
seus principais actores: gobernos central e autonómicos,
patronal e sindicatos. Ninguén pode nin debe arriar en
banda.
Doce motivos para a mobilización do 12
Por todo isto, chamamos os traballadores e traballadoras
de todo o país a participaren na mobilización xeral de
Madrid do 12/12. Hai moitas razóns para participar.
Velaquí van doce:
1. Desbloquear a negociación colectiva de 2009 e
darlle cumprimento ao pactado. Recuperar o diálogo
social.
2. Negociar coas organizacións empresariais un acordo
plurianual que acometa a política salarial, o excedente
e os beneficios empresariais e o emprego, coa
finalidade de erradicar a temporalidade inxustificada
fomentando o mantemento e a recuperación do
emprego.
3. Consolidar e mellorar a protección por desemprego
e reorientar a actuación dos servizos públicos de
emprego e potenciar as políticas activas.
4. Reconsiderar o conxunto do sistema fiscal español
para facelo máis equitativo, progresivo e suficiente
para financiar as políticas que necesitamos.
5. Acometer novos programas de investimento público
en infraestruturas e transportes.
6. Acelerar a construción de centros educativos e
sanitarios públicos.
7. Desenvolver a aplicación da Lei da dependencia.
8. Revisar o funcionamento do sistema financeiro e
garantir que flúa o crédito ás familias e PEMES.
Incrementar as liñas de crédito do ICO.
9. Cambiar o patrón de crecemento. Avanzar cara a
unha base industrial sólida. Darlles prioridade aos
investimentos en I+D+I.
10. Crear un marco regulador da política enerxética
para asegurar a suficiencia, o aforro e a
sustentabilidade.
11. Mellorar o sistema educativo e, especialmente, a
formación profesional.
12. Reforzar a protección social. Fortalecer o sistema
público de pensións. A integración dos réximes
especiais no xeral da Seguridade Social: Réxime
especial agrario e Réxime especial de empregados
do fogar.
Ninguén debe aproveitar a crise para tirar vantaxe.
Non estamos dispostos a que os traballadores e
traballadoras vexan desvalorizados, cando non
suprimidos, os seus dereitos laborais. Non queremos
que os que provocaron a crise coas súas políticas de
mercado sen regras e economía especulativa dean
leccións agora de como saír dela. Reiteramos a nosa
disposición a participar dunha alternativa pactada, a
negociar un acordo no que todos fagamos o esforzo
que nos corresponde.
sábado, 28 de novembro de 2009
O PRESUNTO PLAN DO DIRECTOR XERAL
Cúmprense seis meses desde a toma de posesión de Alfonso Sánchez Izquierdo (en adiante ASI) como director xeral da CRTVG e ...parece que ten un plan para a Empresa.
Dicimos parece, porque polo que lle relatou á representación sindical o pasado martes 24, o que ten feito é un simple diagnóstico a medias da realidade desta Casa. O contido exposto redúcese a pospostas vagas e xeneralistas para afrontar o futuro inmediato. Se para chegar a isto precisa medio ano, vemos moi lonxana a data en que podería concretar solucións.
Durante os sesenta minutos que ASI compartiu coa representación dos traballadores e traballadoras só foi preciso e concreto ao citar os gastos en persoal e o que van aumentar estes, o descenso dos ingresos por publicidade e o recorte que aceptou no financiamento da Xunta.
ASI XA MARCA HISTORIA NA DIRECCIÓN XERAL
Este director xeral recoñece sen ningún tipo de rubor que é o primeiro director xeral da CRTVG que traga cunha redución (nada menos que do seis por cento) na contía orzamentaria anual da Xunta. ¡E queda tan pancho!. Moito nos tememos que a valentía que non tivo para procurar o diñeiro imprescindible para o funcionamento da CRTVG a aplicará en intentar que o paguemos traballadores e traballadoras. Pero esa ´postura fácil´ non a vai ter doada.
As súas propostas xeneralistas tipo “realizar un servizo público de calidade con eficiencia no gasto” ou “poñer en marcha un modelo de xestión buscando a eficacia e a eficiencia” soan ben para o discurso de toma de posesión, pero que o diga agora...!. Visto o feito en seis meses de xestión pragada de denuncias (unha con sentenza pioneira por persecución ideolóxica e sindical na historia da CRTVG) só caben dúas posibilidades; non se quere enterar/non se entera do funcionamento e xestión ou pretende tomarnos o pelo.
QUÉ QUERE DICIR CANDO FALA DE...
...”Novo modelo de organización do traballo, máis funcional”, ”flexibilizar os recursos humanos”, “deseñar unha estrutura favorecedora da polivalencia profesional”, “hai un sobredimensionamento” do cadro de persoal, procurar “un novo modelo de relacións laborais, máis flexible”, “unha estrutura operativa máis lixeira.?.
Son frases do director xeral da CRTVG, das que non precisou nin explicou absolutamente máis nada. O mesmo sucedeu cando enumerou accións no futuro inmediata como...
...Novo modelo de xestión nas delegacións.
Citou isto como asunto prioritario tras lembrar que nas delegacións traballan 178 persoas, das que só vinte se vinculan con contrato indefinido a TVG e a gran maioría teñen ou están á espera de sentenza a seu favor por cesión ilegal de traballadores a produtoras privadas.
Sobre ese “novo modelo de xestión” o único que dixo é que “temos estudos moi avanzados ao respecto con varias posibilidades”, pero “unha ten máis peso que as outras”. Canto á localización temporal dese cambio, situouno “nos primeiros meses de 2010”.
Antes pretende zanxar a Promoción Interna (nos “primeiros días” de 2010, dixo). E é que a súa idea é saltar o acordo vinculante coa OPE ou OEP. Semella que tamén na TVG hai acordos adoptados na lexislatura anterior que agora queren deixar sen efecto porque si.
A terceira acción de traballo sería a das oposicións. “Ao longo de 2010, mellor o primeiro semestre que máis tarde”. É todo o que dixo o director xeral ante este asunto e apuntou a necesidade de “avaliar “amplamente” os méritos de contratados e contratadas que levan máis anos.
Sobre a dixitalización, nada.
ASI, ASÍ NON .
En definitiva, o director xeral dedicou unha hora escasa de atención á representación de traballadores e traballadoras para lernos unha ducia de folios. Foi unha intervención abundante en propostas típico-tópicas e carente de concreción para xestionar esta Empresa Pública no prazo inmediata.
Houbo rolda de preguntas da representación sindical, pero o director xeral tampouco a aproveitou para precisar, ou explicar ou engadir algo ao seu relato. Foi como se se limitase a lernos un redundante e críptico texto que alguén escribiu aplicando a plantilla de “plan de intencións para presentarlle ó consello de administración” ou similar. Pero, de iso a un plan de xestión para esta Empresa hai un mundo de diferenza.
O noso non é formar directores xerais, pero o sentido común lévanos a suxerirlle a prioridade; sexa valente ao esixir o financiamento público que a CRTVG necesita.
San Marcos a 27 de novembro de 2009
Dicimos parece, porque polo que lle relatou á representación sindical o pasado martes 24, o que ten feito é un simple diagnóstico a medias da realidade desta Casa. O contido exposto redúcese a pospostas vagas e xeneralistas para afrontar o futuro inmediato. Se para chegar a isto precisa medio ano, vemos moi lonxana a data en que podería concretar solucións.
Durante os sesenta minutos que ASI compartiu coa representación dos traballadores e traballadoras só foi preciso e concreto ao citar os gastos en persoal e o que van aumentar estes, o descenso dos ingresos por publicidade e o recorte que aceptou no financiamento da Xunta.
ASI XA MARCA HISTORIA NA DIRECCIÓN XERAL
Este director xeral recoñece sen ningún tipo de rubor que é o primeiro director xeral da CRTVG que traga cunha redución (nada menos que do seis por cento) na contía orzamentaria anual da Xunta. ¡E queda tan pancho!. Moito nos tememos que a valentía que non tivo para procurar o diñeiro imprescindible para o funcionamento da CRTVG a aplicará en intentar que o paguemos traballadores e traballadoras. Pero esa ´postura fácil´ non a vai ter doada.
As súas propostas xeneralistas tipo “realizar un servizo público de calidade con eficiencia no gasto” ou “poñer en marcha un modelo de xestión buscando a eficacia e a eficiencia” soan ben para o discurso de toma de posesión, pero que o diga agora...!. Visto o feito en seis meses de xestión pragada de denuncias (unha con sentenza pioneira por persecución ideolóxica e sindical na historia da CRTVG) só caben dúas posibilidades; non se quere enterar/non se entera do funcionamento e xestión ou pretende tomarnos o pelo.
QUÉ QUERE DICIR CANDO FALA DE...
...”Novo modelo de organización do traballo, máis funcional”, ”flexibilizar os recursos humanos”, “deseñar unha estrutura favorecedora da polivalencia profesional”, “hai un sobredimensionamento” do cadro de persoal, procurar “un novo modelo de relacións laborais, máis flexible”, “unha estrutura operativa máis lixeira.?.
Son frases do director xeral da CRTVG, das que non precisou nin explicou absolutamente máis nada. O mesmo sucedeu cando enumerou accións no futuro inmediata como...
...Novo modelo de xestión nas delegacións.
Citou isto como asunto prioritario tras lembrar que nas delegacións traballan 178 persoas, das que só vinte se vinculan con contrato indefinido a TVG e a gran maioría teñen ou están á espera de sentenza a seu favor por cesión ilegal de traballadores a produtoras privadas.
Sobre ese “novo modelo de xestión” o único que dixo é que “temos estudos moi avanzados ao respecto con varias posibilidades”, pero “unha ten máis peso que as outras”. Canto á localización temporal dese cambio, situouno “nos primeiros meses de 2010”.
Antes pretende zanxar a Promoción Interna (nos “primeiros días” de 2010, dixo). E é que a súa idea é saltar o acordo vinculante coa OPE ou OEP. Semella que tamén na TVG hai acordos adoptados na lexislatura anterior que agora queren deixar sen efecto porque si.
A terceira acción de traballo sería a das oposicións. “Ao longo de 2010, mellor o primeiro semestre que máis tarde”. É todo o que dixo o director xeral ante este asunto e apuntou a necesidade de “avaliar “amplamente” os méritos de contratados e contratadas que levan máis anos.
Sobre a dixitalización, nada.
ASI, ASÍ NON .
En definitiva, o director xeral dedicou unha hora escasa de atención á representación de traballadores e traballadoras para lernos unha ducia de folios. Foi unha intervención abundante en propostas típico-tópicas e carente de concreción para xestionar esta Empresa Pública no prazo inmediata.
Houbo rolda de preguntas da representación sindical, pero o director xeral tampouco a aproveitou para precisar, ou explicar ou engadir algo ao seu relato. Foi como se se limitase a lernos un redundante e críptico texto que alguén escribiu aplicando a plantilla de “plan de intencións para presentarlle ó consello de administración” ou similar. Pero, de iso a un plan de xestión para esta Empresa hai un mundo de diferenza.
O noso non é formar directores xerais, pero o sentido común lévanos a suxerirlle a prioridade; sexa valente ao esixir o financiamento público que a CRTVG necesita.
San Marcos a 27 de novembro de 2009
venres, 27 de novembro de 2009
FALLA DE RIGOR PROFESIONAL NOS INFORMATIVOS DE TVG E NULO COMPROMISO CONTRA A VIOLENCIA DE XENERO
Para deixar constancia da nosa desaprobación ante a falla de rigor profesional nos Informativos de Televisión de Galicia, a sección sindical de CCOO da CRTVG dirixiu este escrito a Directora de TVG, a Directora dos Informativos de TVG, e o Director Xeral da CRTVG.
“A Sección Sindical de CCOO na CRTVG quere facer manifesta a súa indignación ante o grave erro cometido o pasado 21 de Novembro de 2009 nos Telexornais da Fin de Semana.
No espazo informativo emitido esa data, a presentadora da paso a un vídeo sobre as terapias de reeducación dos maltratadores machistas. Na intro que le en plató refírese o 21 de Novembro como o Día Internacional da Eliminación da Violencia contra as Mulleres. A continuación introduce outra información sobre un acto conmemorativo do BNG de cara a celebración do 25 de Novembro. Nesa intro, insístese de novo na conmemoración “deste día internacional para a eliminación da violencia contra as mulleres”.
A falta de rigor e veracidade da información repítese no Telexornal Serán dese mesmo día. A presentadora de novo fai referencia a varias informacións sobre actos celebrados ese 21 de novembro con motivo do Día Internacional para a Eliminación da Violencia contra as Mulleres, sen mencionar en ningún momento a data do 25 de Novembro.
Este lamentable erro denota a falta de rigor no exercicio da profesión xornalística na canle pública da comunidade galega. A gravidade desta equivocación denota, por unha banda, a ausencia de contraste das informacións e de comprobación da veracidade, e pola outra, o fallo na cadea de responsabilidades que debe dirixir e controlar o proceso de elaboración dunha noticia.
Os medios de comunicación somos axentes socializadores, o noso compromiso na erradicación da violencia machista queda recollido nos textos de organismos internacionais e na Lei Integral 1/2004 contra a Violencia de Xénero. É unha tarefa que debemos desenvolver no día a día, e de xeito máis patente o día 25 de Novembro. O pasado día 21 de novembro, a Televisión de Galicia demostrou o seu nulo interese pola repercusión desta data, e a súa falla de compromiso na erradicación dun dos máis graves atentados contra os dereitos humanos.
San Marcos, 26 de Novembro de 2009
“A Sección Sindical de CCOO na CRTVG quere facer manifesta a súa indignación ante o grave erro cometido o pasado 21 de Novembro de 2009 nos Telexornais da Fin de Semana.
No espazo informativo emitido esa data, a presentadora da paso a un vídeo sobre as terapias de reeducación dos maltratadores machistas. Na intro que le en plató refírese o 21 de Novembro como o Día Internacional da Eliminación da Violencia contra as Mulleres. A continuación introduce outra información sobre un acto conmemorativo do BNG de cara a celebración do 25 de Novembro. Nesa intro, insístese de novo na conmemoración “deste día internacional para a eliminación da violencia contra as mulleres”.
A falta de rigor e veracidade da información repítese no Telexornal Serán dese mesmo día. A presentadora de novo fai referencia a varias informacións sobre actos celebrados ese 21 de novembro con motivo do Día Internacional para a Eliminación da Violencia contra as Mulleres, sen mencionar en ningún momento a data do 25 de Novembro.
Este lamentable erro denota a falta de rigor no exercicio da profesión xornalística na canle pública da comunidade galega. A gravidade desta equivocación denota, por unha banda, a ausencia de contraste das informacións e de comprobación da veracidade, e pola outra, o fallo na cadea de responsabilidades que debe dirixir e controlar o proceso de elaboración dunha noticia.
Os medios de comunicación somos axentes socializadores, o noso compromiso na erradicación da violencia machista queda recollido nos textos de organismos internacionais e na Lei Integral 1/2004 contra a Violencia de Xénero. É unha tarefa que debemos desenvolver no día a día, e de xeito máis patente o día 25 de Novembro. O pasado día 21 de novembro, a Televisión de Galicia demostrou o seu nulo interese pola repercusión desta data, e a súa falla de compromiso na erradicación dun dos máis graves atentados contra os dereitos humanos.
San Marcos, 26 de Novembro de 2009
UN SAÚDO A TODAS E TODOS
A Sección Sindical de CCOO na CRTVG e as súas sociedades, TVG e RTG, pon en marcha, con esta canle, un novo compromiso de comunicación e información aos traballadores e traballadoras. Agardamos que este sexa un espazo onde poidades coñecer as propostas e o posicionamento de CCOO nos ámbitos de representación da empresa. Confíamos en que sirva tamén para que vos informedes con máis axilidade e comodidade sobre as nosas accións e o noso traballo.
Para calquera dúbida ou consulta, seguimos estando a vosa disposición na nosa dirección de correo, ccoo@crtvg.es
Para calquera dúbida ou consulta, seguimos estando a vosa disposición na nosa dirección de correo, ccoo@crtvg.es
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)
